تأثیر سایکوسل بر فعالیت های فتوسنتزی و اسانس گیاه رازیانه (foeniculum vulgare) تحت تنش خشکی

خشکی به معنای کمبود رطوبت قابل استفاده خاک، مهم ترین تنش محیطی است که رشد و توسعه گیاهان را محدود می کند. فتوسنتز نیز فرآیند اصلی تعیین کننده رشد گیاهان است و توانایی حفظ این فرآیند در شرایط تنش های محیطی برای حفظ ثبات رشد مهم است. برای بررسی اثر سایکوسل بر فعالیت های فتوسنتزی و اسانس رازیانه تحت تنش خشکی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات با سه سطح خشکی: شاهد، تنش ملایم و تنش شدید به عنوان عامل اصلی و کلرمکوات کلرید (سایکوسل) در سه غلظت: صفر، 1500 و 3000 میلی گرم در لیتر به عنوان عامل فرعی در چهار تکرار روی گیاه رازیانه (foeniculum vulgare) اجرا شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که بین مقادیر مختلف محلول پاشی با سایکوسل و تنش خشکی، در سرعت فتوسنتز، شدت تعرق، غلظت دی اکسید کربن اتاقک زیر روزنه ای، هدایت روزنه ای، هدایت مزوفیلی، محتوای نسبی آب برگ (rwc)، اختلاف دمای کانوپی و درصد اسانس اختلاف بسیار معنی داری وجود داشت. محلول پاشی گیاه با غلظت سایکوسل 3000 میلی گرم در لیتر موجب تعدیل وضعیت گیاه در برابر تنش خشکی شد و توانست اثر منفی آن را کاهش دهد. کاربرد سایکوسل موجب افزایش معنی دار سرعت فتوسنتز و هدایت مزوفیلی و کاهش هدایت روزنه ای و سرعت تعرق در شرایط تنش شد. بیشترین درصد اسانس دانه از تیمار تنش ملایم که با غلظت 3000 میلی گرم در لیتر سایکوسل، محلول پاشی شده بود به دست آمد.